Een club voor liefhebbers en/of bezitters van een zeiljacht van het Oostzeejol type Midget.

Het onderstaande artikel is aan de hand van Jan Tazelaar sr

Het is vrijdag 29 oktober, omstreeks 15 uur. De 20' Midget Polly Grey heeft zojuist het Y-meer achter zich gelaten en nadert nu de Oranjesuizen, op weg naar haar winterberging tussen de 'Naboth', de 'Libel', de 'Sheidan' en al haar andere vriendinnen op het vertrouwde 'Vlietland' in Maassluis. De sluis is net open geweest vanuit de westelijke richting, dus er komt ons een partijtje tegenliggers tegemoet. Het zijn er niet veel, maar zij vormen wel een schilderachtig gezelschap. Vooraan ligt, trots en statig, een forse tweemast-klipperaak. Een juweel van de beroemde 'Bruine Vloot'. Haar zeilen liggen strak over de gieken en langs de boegspriet. De mahonie opbouw glanst roodbruin in het herfstzonnetje. 

Zij heet de 'NOOIT VOLMAAKT'. Een niet erg begrijpelijke naam, want het enige onvolmaakte aan deze beauty kan hoogstens haar naambord zijn. Achter het grote stuurrad op de kampagne staat een schipper van precies het bijbehorende model. Het is alsof hij mèt haar van stapel is gelopen. Zwarte duffel op pillow broek boven rubber laarzen, en de stereotiepe gebreide muts-met-pompoen. Hij beantwoordt onze groet met een bedaard opgeheven rechterhand. Op zo'n vijftig meter afstand volgt een al even fraaie tjalk. Haar bruine grootzeil rijst langzaam en sierlijk langs een boom van een houten mast omhoog. Via een prachtig teakhouten naambord deelt zij ons in vergulde krulletters mee hoe zij heet: 'DANKBAARHEID'. De schipper kon een broer zijn van die op de klipper, behalve dat tot zijn uitrusting ook nog een ringbaardje behoort. Ook hij groet vriendelijk maar ingetogen terug. Kort hierachter volgt een fraaie motorkruiser. Zij voert aan de zaling een Friese flag en haar naam is dan ook niet te ontcijferen. 

Vanuit haar onberispelijk geverniste stuurhuis wordt vriendelijk teruggewuifd. Op de roerstand staat naast een keurig klein glaasje een fles, ongetwijfeld gevuld met de echte, onversneden 'Sonnema', de enige voor een Fries aanvaardbare Beerenburg. Als laatste volgt op deze drie stukjes echte watersport een patserige dubbeldeks plastic doos van het model 'strijkijzer', het type dat helaas steeds vaker onze vaarwegen verpest. U kent ze maar al te goed: vijftig procent kans dat de navigatielichten aan de goede kant zitten; geen roestvrij staal beslag, maar chroom, want dat glímt beter. Achterop twee brullende Z-drives die goed zijn voor een hekgolf van een meter. Die overspoelt dan ook prompt ons gangboord, want natuurlijk moet hij beslist zijn drie voorliggers voorbij. Achterop een Amsterdamse vlag en aan de zaling een reclamevlag voor Heineken. Op de flying bridge het bijbehorende type schipper, als hij tenminste die titel voeren mag. Een krat pils naast zich op de stuurstand. Het eerste geledigde blikje na de sluis drijft al in zijn wit kolkend dubbelloops kielzog. En de naam, lezer, de náám? In agressieve vuurrode letters op de kajuitflank geplakt: De 'FUCKER' !

Ja ja, U vermoedde natuurlijk al zoiets...

Net als wij.

Jan "Polly Grey" sr 

(reeds eerder geplaatst op 23 juni 2000)